© 2024 Gerphil Kerkhof

 

  

Beeldspraak 02-2018

Kanoblauw

Daar lag een blauwe kano in de gracht. Op een verrassend heldere ochtend in januari. Zo helder en windstil, dat de reflecties van de grachtenhuizen hypnotiserend traag hun kleuren wiegden. De kano leek daarop een beetje te zweven, als een vliegend tapijt. Uitnodigend om in te stappen, alsof dat nodig was. Alsof je niet vanzelf al op reis ging, in je verbeelding.
  

      
Terwijl ik mijmerend in het water keek, voelde ik mij langzaam wegglijden als in een droom. Een droom, die mij de zee over droeg, naar Bergen of Willemstad. En verder nog, langs de tropische kusten van Borneo, Panama, Costa Rica. Onder mij schoten vissen weg, dolfijnen doken op. Boven mij krijsten fregatvogels, albatrossen en papegaaiduikers. Alsof die allemaal nu net toevallig bij mij moesten zijn.

Terwijl ik mij overgaf aan deze bespiegelingen waren mijn tochtgenoten verder doorgelopen. Opeens werd ik geroepen - en schrok ik op. Het water was gewoon weer grachtenwater, de katamaran weer een blauwe kano. Toch was ik even weg geweest en evenzeer dichtbij. Dichtbij de wereld van mijn geest.

  
Nikon D800, AF-S NIKKOR 70-300 mm f/4.5-5.6 G - 230mm, 1/250 sec bij f/5.3 en ISO 200
Bewerking: Adobe Lightroom
  

Voorgaande edities

 | 08-2018 | 04-2018 | 03-2018 | 02-2018 | 11-2017 | 10-2017 | 09-2017 | 08-2017 | 05-2017 | 04-2017 | 03-2017 | 01-2017 |
| 12-2016 | 11-2016 | 10-2016 | 09-2016 | 08-2016 | 07-2016 | 06-2016 |