© 2024 Gerphil Kerkhof

 

  

Zijn

Het Zijn wordt filosofisch begrepen als de ultieme bestaansgrond - dat wat aan alles ten grondslag ligt. Over wat die ultieme bestaansgrond behelst kan en wordt al eeuwen in verschillende tradities uitvoerig gespeculeerd. Fascinerender is om die bestaansgrond in onszelf, in de dingen en in elkaar te ervaren. Dat vraagt om een andere blik naar binnen en naar buiten, die we spiritueel kunnen noemen. Spiritualiteit betekent ook: een proces om ons met en via onze bestaansgrond te verbinden en onze verdere groei daarop te enten. Intuïtief voel ik aan, dat fotografie daarbij een medium kan zijn. Fotografie leert mij door de realiteit heen te kijken zoals die zich in eerste instantie aan ons voordoet, teneinde de essentie erachter, de werkelijke werkelijkheid (het Zijn) tenminste in één van haar aspecten bloot te leggen. Door mij als fotograaf te verbinden met het Zijn van wat of wie ik fotografeer probeer ik een diepere laag ervan - of in het geval van portretten: van de persoon - aan te spreken en in beelden te vangen. Een persoon die later in die beelden ook diepere lagen van zichzelf zou moeten kunnen waarnemen.

 In mij ontstond het verlangen om mijn fotografie in deze meer spirituele richting verder te ontwikkelen. Daarvoor heb ik mij in eerste instantie gericht op het portretteren van een vijftal mensen die zich nadrukkelijk met het Zijn en het spirituele bezighouden. Het idee was, om door hun uiterlijke verschijning heen hun queeste en bestaansgrond zichtbaar te maken. Voor deze serie koos ik mensen die ik sinds kort op mijn eigen zoektocht heb leren kennen, of op een nieuwe manier dieper heb leren kennen. Doordat wij in ons streven al wat gemeen hadden en elkaars gezichtsuitdrukkingen, lichaamshouding, gedachten en gevoelens al langer kenden, was het makkelijker om me daarbij op hen af te stemmen.

Deze foto's tonen het resultaat. Het is natuurlijk een gefilterde kijk op hen - gefilterd door echte wederzijdse aandacht, noem het liefde, noem het nieuwsgierigheid, bewondering, verwondering. Een filter dat wat niet relevant is weglaat. Een filter dat echter ook als een prisma blijkt te werken - en een waaier aan zielsaspecten toont, die verrassen, fascineren en ontroeren. De 'toegangsfoto' hierboven is een zelfportret van begin '15 - dus stem je af op mij en reis dan mee ...

Ga naar fotogalerij.