Vergeten is een werkwoord - een actie om ruimte vrij te maken voor nieuwe ervaringen, nieuwe informatie. Vergeten is niet hetzelfde als 'wissen'. Het is het bewaren van de essentie en de eigenlijke ervaring ver wegstoppen: om ruimte te maken, ons niet te laten weerhouden door het verleden. Als zodanig is ons vergeten een vaardigheid en aansturen van ons diepste innerlijk.
We vergeten nooit bewust - het is geen keuze. Daardoor associëren we vergeten ook met onmacht. We zijn niet in staat de ervaring die 'vergeten' is weer op te halen. Het ligt op het puntje van de tong, in een donker hoekje van ons geestelijk blikveld. En op andere momenten weer her-inneren we ons spontaan een geur van vroeger, een beeld, een gevoel als iets ons raakt. Vaak is die her-innering vaag, onbestemd. Een déjà-vu.
Die halfbewuste herinneringen in ons dagelijks leven kleuren en herschrijven ons bestaan. Zo vertellen wij onszelf in ons vergeten en herinneren wat er klaarblijkelijk echt belangrijk is. Zo ontwikkelt ons leven zich vanuit ons verleden. De Vergetelheid is een blik diep in onszelf.